Film chyba mało znany, na oko dość stary, produkcji skandynawskiej (raczej
szwedzkiej lub duńskiej).

Główni bohaterowie to dwaj chłopcy, około 10-letni. Jednego z nich (nazwijmy
go A) smuci fakt, że nie ma dziadka i pewnego dnia wpada razem z kolegą na
pomysł jak go zdobyć. Idą razem do jakiegoś sanatorium/domu spokojnej
starości i tam A, zwiedzając kolejne pokoje i przyglądając się starszym panom,
w końcu wybiera jednego z nich. Wybór pada na zgorzkniałego pensjonariusza o
imieniu Niels. Bohater A nazywa go dziadkiem i mówi mu, że jest jego wnukiem.
O dziwo, po chwilowym zaskoczeniu pan Niels chyba zaczyna w to wierzyć albo
chce uwierzyć, bo momentalnie poprawia mu się humor i z radością przedstawia
znajomym chłopca jako swojego wnuka. Nieco później jakimś sposobem Niels
opuszcza wspomniany dom spokojnej starości (chyba z niego ucieka za
namową wnuka). Przyjaźń z głównymi bohaterami mocno go odmienia-staje się
pogodną, cieszącą się życiem osobą.

Środek filmu pamiętam dość słabo, bo widziałem go tylko raz, w latach 90,
więc teraz wymienię w punktach pojedyncze fakty, które jestem w stanie sobie
przypomnieć.

1. Starszego pana, po tym jak znika, zaczynają szukać pracownicy domu opieki,
w którym mieszkał, co im się w końcu udaje. Nie pamiętam czy zabrali go z
powrotem na miejsce, czy może postanowił zostać tam, dokąd uciekł (chyba w
rodzinnym domu).

2. Młodzi bohaterowie filmu, jak to dzieci, lubią biegać itp., ogólnie mówiąc:
aktywnie wypoczywać, co niestety stanowi problem dla pana Nielsa, który mimo
przemiany, jaka w nim zaszła, nie cieszy się już bardzo dobrą kondycją
fizyczną (chyba ma problemy z sercem), przez co niełatwo mu uczestniczyć w
zabawach wnuczka i jego kolegi, do czego ci go jednak usilnie namawiają.

3. Istotny fakt: wnuczek nie umie gwizdać i za wszelką cenę stara się
opanować tę umiejętność. Nie pamiętam tylko dlaczego tak mu na tym zależało -
czy z powodu kolegi, czy może chciał się tego nauczyć dla dziadka, żeby mu
zaimponować.

Happy endu niestety nie ma. Pan Niels umiera i mamy zapadającą w pamięć
scenę: wnuczek stoi przy trumnie i przerywa pogrzebową ciszę ładnie
wygwizdując jakąś pożegnalną melodię dla swojego dziadka.

Proszę, pomóżcie mi ustalić co to za film.

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: niusy.onet.pl

W dniu 2010-07-17 20:36, Piotrek pisze:
> Film chyba mało znany, na oko dość stary, produkcji skandynawskiej (raczej
> szwedzkiej lub duńskiej).
>

Kan du vissla Johanna?

www.imdb.com/title/tt0110236/

Pierwowzór...
merlin.pl/Czy-umiesz-gwizdac-Joanno_Ulf-Stark/browse/product/1,600506.html

--
pzdr