Co śmieszyło Polaków w latach 90. i 00.? Przegląd polskich seriali komediowych
Oglądaliście „Świętą wojnę”, a może „Graczyków”? O tym, co nas śmieszyło kilka dekad temu, przeczytacie w przeglądzie seriali komediowych. Skupiamy się na produkcjach, które nie trafiły do kanonu tytułów kultowych, po latach straciły na aktualności, ale w swoim czasie cieszyły się popularnością.
1. „Tygrysy Europy” – TVP1 (1999)
Serial Jerzego Gruzy rozprawiał się z wizerunkiem polskich biznesmenów po 1989 roku. Poznajemy zamożną rodzinę Nowaków. Edward (w tej roli Janusz Rewiński) to prymitywny człowiek, który dzięki swoim szemranym interesom zarobił duże pieniądze pozwalające żyć jego rodzinie na bardzo wysokim poziomie. Zatrudniają służbę (sic!) oraz kierowcę, a także nauczycielkę do swoich dzieci.
I to właśnie z perspektywy kierowcy Jacka (Paweł Deląg) i polonistki Moniki (Agnieszka Wagner) widzimy, jak bardzo Nowakowie oderwani są od rzeczywistości a przy tym ubodzy intelektualnie. Początkowo Jackowi imponuje to, z jakim rozmachem żyją Nowakowie i jak Edward radzi sobie w kolejnych przedsięwzięciach. Widzimy, jak organizowane są przesłuchania kandydatek do pracy w charakterze pokojówek, a także jak Nowakowie spędzają wakacje w Meksyku.
Edward i jego żona Elżbieta zwana „Elizabeth” (Beata Scibakówna) aspirują do wyższej klasy średniej, dlatego organizują, niczym król Stanisław August, obiady czwartkowe dla środowiska intelektualistów, ale nie przebiega to zgodnie z planem pani domu.
Powstało 11 odcinków, a w roku 2003 odbyła się premierowa emisja „Tygrysów Europy 2” (7 odcinków).
2. „Graczykowie” – Polsat (1999-2001)
Serial komediowy Krzysztofa Jaroszyńskiego i Ryszarda Zatorskiego opowiada perypetie Graczyków, czyli małżeństwa z trójką dzieci. Głową rodziny jest Wiesław Graczyk (Zbigniew Buczkowski), pracuje w obsłudze PKP jako kuszetkowy. Jego żona Jadwiga (Joanna Kurowska) jest gospodynią domową. Obserwujemy codzienne życie rodziny, a także ciągłe podejrzenia żony o zdrady męża i sąsiedzkie afery. Słabością państwa Graczyk są gry losowe.
Często odwiedza ich znajomy Buła (Paweł Wawrzecki), który z czasem doczeka się własnego serialu, pt. „Graczykowie, czyli Buła i spóła”. Ta produkcja będzie kontynuacją losów Graczyków, ale na pierwszym planie oglądać będziemy sąsiada Jadzi i Wiesława, czyli Romana Bułkowskiego, który słynął z wyjątkowo głupich pomysłów. Dzieci Graczyków, to Malina (Joanna Brodzik), Rafał (Rafał Mohr) i Lucuś (Wojciech Kalbarczyk).
Powstało 57 odcinków.
Serial charakteryzował się żenującym humorem, który dzisiaj raczej nie spotkałby się z aplauzem widowni. Zwłaszcza Roman Bułkowski i jego zachowanie, koszmarna osobowość i takiż styl bycia, zasługują na szczególną uwagę w kategorii mocno przeterminowany żart.
3. „Święta wojna” – TVP2 (2000-2009)
To niezwykły przykład serialu, który z perspektywy czasu wydaje się dość przypadkowym zbiorem gagów, a jednak na początku wieku przyciągał dużą widownię przed telewizory. Historia byłego górnika Huberta Dwornioka (w tej roli Krzysztof Hanke) zwanego „Bercikiem”, jego żony Andzi (Joanna Bartel) oraz ich znajomego warszawiaka, czyli Zbyszka Pyciakowskiego (Zbigniew Buczkowski) to właściwie kilka anegdot o animozjach między mieszkańcami Śląska a warszawiakami.
Zbyszek i Bercik to dawni koledzy z wojska. Zbyszek przyjeżdża do Katowic regularnie na handel i przy tej okazji zawsze odwiedza swojego kolegę, który mieszka w słynnej już kamienicy na ulicy Korfantego 13/6. A Bercik, mając nadmiar czasu, zawsze wciela w życie jakiś głupi plan niczym Karol Krawczyk w „Miodowych latach”.
Nieporozumienia między Zbyszkiem a Bercikiem wynikają z różnic kulturowych i odwiecznego konfliktu „goroli” z „hanysami”. Katowice i Warszawa stanowią w serialu odległe krainy, których mieszkańcy nie są w stanie się ze sobą porozumieć. Mimo tego koledzy z wojska zawsze znajdują jakieś wyjście z konfliktowej sytuacji. Wszystkiemu z rezygnacją przygląda się Andzia, czyli żona Bercika.
Produkcja wyrosła z tradycji kabaretowej, operuje podobnym poczuciem humoru. Powstały 322 odcinki emitowane w 13 sezonach.
4. „Król przedmieścia” – TVN (2002)
Serial opowiadający losy biznesmena (trochę podobnego do Edwarda Nowaka z „Tygrysów Europy”, zarówno wizualnie, jak i mentalnie) Leszka Kowalskiego (w tej roli Krzysztof Kowalewski) oraz jego żony Vanessy (Ewa Gawryluk) mieszkających pod Warszawą.
Główny żart dotyczący Leszka opiera się na tym, że przez pomyłkę zostaje uznany za kogoś pokroju Tony’ego Soprano i mimo prób wyjaśnienia sytuacji, nie ulega ona zmianie, więc bohater godzi się z tym podejrzeniem i wciela w rolę gangstera. Serial był kolejną produkcją mierzącą się z tematem wyższej klasy średniej w Polsce.
W produkcji wystąpiło epizodycznie wiele gwiazd filmowych, m.in. mało wówczas znany Borys Szyc w roli operatora kamery w programie „Nostromo XII”, a także Barbara Krafftówna, Jerzy Bończak, Tomasz Sapryk.
Powstało zaledwie 13 odcinków komedii w reżyserii Olafa Lubaszenko.
5. „Bulionerzy” – TVP1 (2004-2008)
Niezbyt zamożna rodzina Nowików wiedzie zwykłe życie przeciętnych warszawiaków. To ma się zmienić, gdy okazuje się, że Nowikowie wygrywają w loterii producenta bulionów. Główną nagrodą jest mieszkanie w luksusowym apartamentowcu. Piotr Nowik (w tej roli Piotr Skarga) przenosi wraz z żoną Grażynką (Lucyna Malec) i dziećmi ze zwykłego bloku do świata wielkich pieniędzy i prestiżu. Sąsiadami Nowików są zamożni ludzi (w tych rolach m.in. Emilian Kamiński, Robert Rozmus, Joanna Kurowska) prowadzący rozległe biznesy i oczywiście nie mają pojęcia, że Nowikowie zamieszkali obok dzięki wygranej w loterii.
Serial pokazuje, jak rodzina radzi sobie w nowych realiach, co oczywiście nie odbywa się bez kłopotów. Nowikowie nie mówią prawdy o sobie i muszą nieustannie lawirować. Piotr codziennie chodzi do pracy jako kontroler biletów w MZA. Pracuje z kolegą, któremu opowiada, jak wygląda jego nowe życie. Z kolei sąsiadom musi opowiadać o swoich biznesach i dochodowej działalności, której wcale nie prowadzi.
Wygranej zazdroszczą Nowikom rodzice Grażynki, czyli Leon Bystrzycki (Marian Opania) i Jadwiga Bystrzycka (Stanisława Celińska). Nie znoszą swojego zięcia i przy każdej okazji wbijają mu szpile.
To kuriozalna, ale przy tym urocza opowieść o rodzinie, która przechytrzyła kapitalizm. Powstało 75 odcinków emitowanych w pięciu seriach.
6. „Mamuśki” – Polsat (2007)
Patrycja (Katarzyna Ankudowicz) i Mirek (Michał Rolnicki) postanawiają wziąć ślub, mimo że czeka ich przeprawa z rodzinami, które pochodzą z dwóch różnych światów. Rodzice Patrycji są zamożni i wyrafinowani, a rodzice Mirka bardziej prostolinijni i nieobyci.
Serial świetnie opowiadał o dramacie pary młodej i eksponował mocne charaktery matek. Niezwykle udane role matek (Stanisława Celińska jako matka pana młodego i Ewa Wencel jako matka Patrycji) sprawiały, że historia miała komiczny pazur i mogliśmy jedynie współczuć nowożeńcom. Plus Tomasz Karolak jako synek lizus, brat Mirka.
Konflikt między matkami, które wciągają w to mężów, dotyczy dwóch spraw. Przede wszystkim dla matki Patrycji, Mirek jest zbyt słabo wykształcony, nieambitny i w związku z tym, mało zaradny. Z kolei matka Mirka uważa, że syn pospieszył się ze ślubem, a ona nie może pogodzić się z utratą ukochanego dziecka, które wciąż na różne sposoby próbuje z powrotem „zwabić” do domu rodzinnego.
Powstało 30 odcinków podzielonych na dwa sezony.
Dołącz do dyskusji: Co śmieszyło Polaków w latach 90. i 00.? Przegląd polskich seriali komediowych